Expositie in de Arboretumkerk

Het Odensehuis biedt mensen met geheugenproblemen en hun naasten een positief perspectief op een leven met vergeten. We voorzien in een behoefte aan contact, activiteiten en onderlinge steun. ‘Zie de mens’ is voor ons een belangrijk motto. Daarbij is kunst, maken en bekijken, een belangrijk onderdeel van de inspiratie en invulling van het programma binnen ons Odensehuis. Schilderen en boetseren prikkelen het denken, voelen en willen. Het doet een beroep op de verbeeldingskracht en de creativiteit, geeft ontspanning waarbij ernst en humor elkaar afwisselen. Daarnaast toont het soms ook de pijnlijke kanten van wat een haperend brein met je doet.

In deze expositie tonen we portretten die gemaakt zijn in workshops van 2 uur door Doortje Kuis, waarbij men deels elkaar en deels zichzelf heeft geschilderd. Een wit vel krijgt een kleur, dan wordt er met houtskool een schets gemaakt en daarna wordt er opnieuw kleur aangebracht.

Ook de draadportretten zijn net als de makers, allemaal uniek. Ze zijn tot stand gekomen onder begeleiding van Fransje Smit. Ze bestaan uit draad met daaraan toegevoegd allerlei materialen zoals pitriet, garen en folie.

Het portret De Rode Draad gemaakt door Mary Webster, met een gedicht van Martijn Adelmund en het portret van een van de deelnemers bij het Odensehuis, vormt de afsluiting van deze expositie. Het geeft weer dat een persoon met geheugenverlies er in de kern nog is, bij elkaar gehouden door de lijnen van het leven.